Daarboven, op meer dan 3.500 meter hoogte, adem je een mix van oneindigheid, zuiverheid en hardheid die je nergens anders vindt
filtrar resultados
PISTOLEROS GRAVEL: TUSSEN WOESTIJN EN HEMEL
met Antonio Ortiz
Er zijn plaatsen die je kijk op wat fietsen betekent veranderen.
Plaatsen waar afstand, hoogte en stilte alles in perspectief zetten.
De Uyuni-woestijn in Bolivia is zo’n plek.
In dit decor werd Pistoleros Gravel geboren,
een meerdaagse avontuurtocht die de geest van gravelrijden combineert met de epiek van het Wilde Westen.
Drie dagen zijn genoeg om te begrijpen dat dit niet zomaar een race is.
Het is een ervaring die je leegmaakt en tegelijkertijd vult.
De Overval
De eerste etappe, “De Overval”, met 50 kilometer, stelt je vanaf de eerste meter op de proef.
Er zijn geen grote hoogteverschillen, maar het ruwe terrein laat geen rust: paden verdwijnen in okerkleurige landschappen en het licht verandert terwijl je vooruitgaat. Het is het eerste contact met een omgeving die je opslokt en je laat beseffen dat elke trap telt.
De Grote Ontsnapping
De tweede dag, “De Grote Ontsnapping”, is een heel ander verhaal.
Meer dan 115 kilometer die hoofd, benen en geduld vragen.
Een lange dag, waarin de wind uit alle richtingen lijkt te waaien en het landschap je inspanning weerspiegelt.
Het is een etappe die je confronteert met jezelf.
De Grote Ontsnapping is een ander verhaal. Je rijdt door eindeloze vlaktes, passeert kleine dorpen en kijkt naar de horizon zonder te weten waar de hemel eindigt en de aarde begint
Het Laatste Toevluchtsoord
En dan komt “Het Laatste Toevluchtsoord”, 73 kilometer die alles samenvatten wat je hebt meegemaakt.
Een route door landbouwvelden, rotsachtige kloven, gebieden die aan Arizona doen denken en stukken pure eenzaamheid.
Totdat eindelijk de zoutvlakte verschijnt. Een witte, grenzeloze zee – onmogelijk rechtvaardig te beschrijven.
De finish ligt daar midden in de leegte, maar je voelt je overal aangekomen.
Tijdens het hele avontuur was mijn reisgenoot de BH GravelX R.
Een fiets die niet alleen aan de uitdaging voldeed, maar een essentieel onderdeel van de ervaring werd.
Licht, nauwkeurig en stabiel – hij paste zich aan alles aan: snelle paden, ruw terrein, zand, zout…
Op een plek als Uyuni is er geen ruimte voor fouten, en een fiets als deze onder je hebben geeft het vertrouwen om los te laten
en van de omgeving te genieten zonder te denken aan wat mis kan gaan.
Het is een fiets die uitnodigt om te ontdekken, om door te blijven trappen zelfs als je lichaam wil stoppen
Ook de rust had zijn toevluchtsoord: het Hotel Luna Salada.
Letterlijk gebouwd van zoutblokken, ligt het op een heuvel met ongelooflijke uitzichten.
Aan de ene kant strekt de zoutvlakte zich uit tot aan de horizon; aan de andere kant opent de woestijn zich in een opeenvolging van kleuren die veranderen met het licht.
Het is een stille, gastvrije plek die deel uitmaakt van de ervaring – niet alleen door wat het biedt, maar ook door waar het ligt.
Antonio Ortiz
Het is een stille, gastvrije plek die deel uitmaakt van de ervaring – niet alleen door wat het biedt, maar ook door waar het ligt.
Antonio Ortiz
Pistoleros Gravel is geen gewone race.
Het is een uitnodiging om fietsen op een andere manier te beleven:
zonder referentiepunten, zonder lawaai, zonder afleiding.
Hier leert elke kilometer je iets:
naar je ademhaling luisteren, de hoogte accepteren, je inspanning meten en vooral de eenvoud genieten.
De droge lucht, het geluid van de wielen over grind of zout, de oneindige horizon.
Want uiteindelijk gaat gravel daarover: nieuwe wegen zoeken, niet precies weten waar je heen gaat, maar genieten van de reis
En als die reis door de Uyuni-woestijn voert, weet je dat
je op een van die plekken fietst die voor altijd in je geheugen blijven.
Er is iets bijna spiritueels aan fietsen op zo’n plek.
Misschien is het de eenzaamheid, of het gevoel van nietigheid in het aangezicht van zo’n uitgestrekt landschap.
Misschien is het de uitdaging om het niets te confronteren, of de magie om de zon over de zoutvlakte te zien ondergaan terwijl alles roze en oranje kleurt.
Wat het ook is, het is een van die ervaringen die je ook na thuiskomst bijblijven. En plots brengt een beeld, een geur of een lied je weer terug daarheen – naar de stilte, het stof, dat gevoel van absolute vrijheid.
Dat is mijn fiets grootte?